Bu yıl hiç güzel meyve sebze bulamıyorum. Yoksa ben mi denk gelmiyorum acaba?
Hemen taktik değiştirmem lazım. Ne varsa eskilerin aklında varmış, deyip her zaman bildiğim ve beni tanıyan pazarcılar edinmeliyim... Bir kere alışırsan güzel malzemeli bir yere, daha endişe etmezsin bu hafta da nelere denk gelicem acaba, diye.
Aslında, hep söylerim, daha önce de yazdım, en iyisi kendin ekip biçmen. Hem senin mahsullerin olur, ne ilaç ne başka bir şey, hem mahsuller olur çocukların gibi, kusurlarını görmezsin, seve seve yersin, koklaya koklaya...
Hem taze olur, hem sağlıklı, hem kasalarda şehir şehir gezmediği için ezilip çürümemiş, günlerce orada burada beklemediği için de çörüşmemiş...
Çıtır çıtır salatalıklar, elmalar, erikler... Mis kokulu domatesler, çilekler, vişneler...
Gül Hocayla konuşurken bir gün "Bundan sonraki aşamada insanlar köylere geri göç edecek herhalde" demiştim. Zaten kıyamet alametlerinden... İnsanlar gittikçe çürüyor. Sağlık için de havası, toprağı temiz yerlere gidilmesi öneriliyor.
Köyleri olanlar köylere göç edecek, İstanbullular da gittikçe Ege'ye, Akdeniz'e...
İstanbul'da bu gidişle hiç orman kalmadığı zaman (Allah korusun!), yaşanacak olan tekrar ormanlar oluşturmak olmayacak. Bence manzara aynen bu göçler olacak. Herkes kaçıp kurtulmak isteyecek İstanbul'dan. Şu anda fırsatı olanlar da yapmıyor mu zaten bunu?
Keşke hala var olan ormanları da tahrip etmesek... Bozup bozup yerine yenilerini yapmaya uğraşmak çok daha fazla yorucu.
Yine de artık daha çok orman yapıcı, daha ağaç dikici olsak... Hazır şu anda bulunan devasa alanlara yayılmış gereksiz binalardan, saçma AVM'lerden, adım başı petrol istasyonlarından birazını yeşil alanlarımızı çoğaltmak için kullansak... Daha fazla geç olmadan... (Başbakan olunca yapacağım bunları inş. :))
Bununla ilgili projelerim var aslında. Hiçbir zaman gerçekleşemeyecek projeler olsalar da...
Ne İstanbul'dan kopabiliyoruz, ne İstanbul'u yaşamak bizi tatmin ediyor...
Meyve sebzelerle işe başlayıp nerelere gelebiliyor insan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder