İnsan :)

Perşembe "Minibüs Şoförü"

İlk bindiğim minibüsün şoförü o günlük çalışmayı bırakmak isteyince bizden 2 kişinin öndeki minibüse geçmesini istedi. Once gcık oldum. Nereden bileyim ben günümün yine güzelleşeceğini, iyi insan göreceğimi?

Ne kadar pozitif bir şofördü yeni bindiğim minibüsün şoförü. Kibarca karşıladı bizi, "Buyrun!" diyerek. Yol boyunca, o berbat trafiğe rağmen, ne kadar sabırlıydı!... Sakince oturdu koltuğunda. Acele etmedi hiç. Sinirlenip millete sataşmadı. Bir taksiye yol verdi! Baska bir minibüs şoförü arkadaşıyla şakalaştılar, gülümsedi, gülümsetti. 

Benim için o kadar önemli ayrıntılar ki bunlar. Huzurlu bir yolculuk ettik. En son ne zaman rahatça oturup minibüste keyifli gittiğimi hatırlamıyordum bile. O kadar dua ettim ki şoföre...

Perşembe "Arkadaşlık" (Yunus)

İyi insanlarla çevrili etrafım, sonsuz şükür.

Beni görünce halimi hatrımı soran insanlar var. Ben onlara zamanında hata yapmış olsam da... Gerçi bu göreceli, epeyce de dallı budaklı bir konu, hiç girmeyeceğim. Sonuçta beni hala anlamaya çalışan insanların olduğunu bilmek güzeldi. Kin tutmayan, yüreği büyük, güzel insanlar...

Cuma "Yardım" (Aslı)

Severek, isteyerek yardım eden insanlar da varmış yakınımda. Ama hiç tanımaya fırsat bulamadığım insanlar...

Sen sormadan, istemeden önce yardım etmek için çabalayan... 

İstemeden verebilmek önemli zaten. İçten geldiği gibi... Diğer türlüsünü herkes yapar. Söyleneni herkes yapar. Mühim olan söylenmeden yapabilmek. İçten gelir o zaman. Gönüllü olur. Güzeli odur.